جایی برای با تو نشستن

بساطي بود:ولايت شترمرغها بهم ريخته بود، نمي دونم كدوم شيرپاك خورده اي تو سرشون انداخته بود كه تا كي بار گران شتر بودگي و مرغ بودگي توامان!؟ تكليفتونو روشن كنين يا شتر باشين يا مرغ، و شيرخام خوردن انگار چنين تبعاتي داره! هرجا مي رفتي بحث بود و مجادله و ابراز راي و اظهار نظر و از اينجور چيزاي بد كه سر رو گرم ميكنه و دلو قرص و كارا زمين ميمونه و ...  يه عده شتر بودن رو ترجيح ميدادن و كلي استدلال كه نهايتش بايد باري برد و خاري خورد و تشنگيي تحمل كرد، و اين خيلي بهتر از اينه كه تو عزا و عروسي سر ببرندت!!! و يه عده هم عاشق پرواز با بالهاي بسته!! ميگفتن مرغ يه چيز ديگه است!! اندككي تحمل مصائب كني راهي باغ ملكوتي و همنشين از ما بهتران و ... يه تعداديم با هرجور تغييراتي مخالف! ميگفتن همين شترمرغ بودن مگه چه عيبي داره نه مي پريم نه مي بريم و برنده ايم و به همه جا رسنده و ...   بالاخره قرار شده يه همه پرسي راه بندازن و ببينن چه بايد كرد و من كه از عواقبش مي ترسم ! مي ترسم فردا روزي به گوش شترگاوپلنگ برسه و مملكت اونا هم بهم بريزه و بلبشو بشه و اونوخ خر بيار و باقالي بار كن! خوبان ! عزيزان! مهربان جایی برای با تو نشستن...

داشتيم در مورد سرمايي كه گذشت و سرمايي كه درراهه گپ مي زديم و ياد گلهايي كرديم كه يخ زدن و از دست رفتن و اون دو سه تا گلدوني كه سخت جاني كردن و موندن و دراومد كه من اميدم به بهاره و منم ناچار شدم يه جوابي بدم1 گفتم يه مهلتي بده و بعد 5 دقيقه اينو نوشتم! هول هولكي نوشت از اين بهتر نميشه! هر كي ايراد بگيره خونش به گردن خودش! اصلا ميگم زمستون سنگش كنه!!! پناهي گرم بايد جست در اين سرماي بي شرمي كه نافهم است در اين سرما كه از لطف گل و شادي هراسان است در اين سرماي بيداد و شقاوت، زمهرير تلخ بي مهري ...به كنج امن آغوش بهاري سبز بگريزيمبه آنجايي كه مي گويند سرشار است از آهستگي هاي كريم لطفو لبريز است از گرماي مهر وشوق و شادابيبه آنجايي كه لبخندش حضور روشن ديدار با بي تابي محض استبه آنجايي كه آغاز است پرواز است آواز است و رازآميز.... جایی برای با تو نشستن...